Sternotherus minor minor

Kleine muskusschildpad

 

Beschrijving

Sternotherus.m.minor is een kleine waterschildpad uit Noord-Amerika. De soort bereikt een lengte van maximaal 14,5 cm en is hiermee een van de kleinste waterschildpadsoorten. Het carapax is donker tot licht bruin (en heeft soms zelfs een oranje-achtige kleur) met zwarte strepen. Het plastron heeft geen patroon en is roze tot geel van kleur. De huid is bruin tot rozig met zwarte stippen. Op de kin bevinden zich twee baarddraden.

 

Geslachtsonderscheid

Mannetjes (rechts) blijven met ca. 12 cm iets kleiner dan de vrouwtjes (links) die een lengte van maximaal 14.5 cm bereiken. Mannetjes hebben een dikkere staart en de cloaca bevindt zich verder van de schildrand in vergelijking met de vrouwtjes.

Verspreidingsgebied en habitat

Sternotherus minor minor komt voor in de staten Georgia, Florida en Alabama van de Verenigde staten. De soort komt voor in een groot aantal verschillende habitats; rivieren, kreken, meren, poelen, moerassen en kunstmatig aangelegde waterwegen of drinkgelegenheden voor vee.

Temperament

Sternotherus minor minor is een rustige, maar nieuwsgierige kleine schildpadsoort. Onderling en ook naar andere schildpadsoorten kan deze soort agressie vertonen. De mate van agressie verschilt van dier tot dier. Sommige dieren leven vreedzaam met andere schildpadden terwijl andere gericht bijten om de andere schildpadden te verjagen uit het territorium. Met hun krachtige kaken kunnen ze behoorlijke schade aanrichten. Het is dus aan te bevelen om deze soort alleen te huisvesten.

 

Huisvesting

 

  • Grootte bak: 80 x 50 x 50 cm of groter.
  • Watertemperatuur: 20 – 26 graden
  • Temperatuur onder warmtelamp: 30 – 35 graden
  • Ferguson zone: 2

 

Muskusschildpadden hebben geen krachtige achterpoten om mee te zwemmen zoals bijvoorbeeld Malaclemys. Toch kunnen ze goed zwemmen en worden in hun natuurlijke leefgebied in zowel ondiep als in diep water aangetroffen. Toch klimmen muskuschildpadden liever via hout en andere obstakels naar het water oppervlak om adem te halen en lopen ze meer over de bodem dan dat ze zwemmen. Daarom is het beter om muskusschildpadden voldoende oppervlakte aan te bieden in hun verblijf dan een hoge waterstand. Bied de dieren veel klim en schuil mogelijkheden in de vorm van stukken hout, stenen en (nep) planten. Met oude dakpannen kan heel makkelijk een schuilplaats gemaakt worden. Op de bodem kan rivier zand worden aangebracht, de dieren graven zich graag in. Sternotherus minor minor zal net als de meeste muskusschildpadden niet vaak of lang zonnen. Vooral vrouwtjes met eitjes zullen zich regelmatig onder de lamp opwarmen. Toch moeten muskusschildpadden, ongeacht het geslacht, de mogelijkheid geboden worden om zich op te warmen. 

 

Voeding

Sternotherus.m.minor is een opportunist. De soort eet een grote verscheidenheid aan dierlijk voedsel. Zijn voornaamste voedingsbron zijn weekdieren. Maar ook vis, insecten, larven, algen, waterplanten en aas worden gegeten.

De muskusschildpadden krijgen het volgende aangeboden: Slakken, wormen, kreeften, mosselen, vis, kakkerlakken, waterplanten en in mindere mate ook meelwormen, pinkie muizen en pellets voor schildpadden. Ook is er altijd een stuk sepia in de bak aanwezig zodat de dieren extra calcium kunnen opnemen naar behoefte.